Joris is een jonge positieve vent die midden in het leven staat, totdat er zaadbalkanker bij hem word geconstateerd. Zijn leven lijkt vanaf dan een achtbaan, een achtbaan die 2 jaar lang voort dendert en waarbij een ding centraal staat; ‘overleven’. Fysiek gezien is hij door het gaatje gegaan. Zware chemokuren en uiteindelijk zelfs stamceltransplantatie was er nodig om de kanker uit zijn lijf te krijgen.

En dan ben je weer gezond.

Na 2 jaar lang van onzekerheid en de dood in de ogen te hebben gekeken, wordt hij weer “gezond” verklaart en kon hij zijn leven weer op gaan pakken. Maar mentaal gezien is hij er op dat moment nog helemaal niet aan toe, hij heeft tijd nodig om zichzelf weer te resetten.

Tijdens het ziek zijn stond Joris zijn wereld stil, maar alles en iedereen is doorgegaan. Hij wil zo snel mogelijk weer meedoen met de “normale” dingen, maar zijn hoofd kan dit nog niet aan.  In plaats van het leven weer op te pakken, zit Joris dagen op de bank tv te kijken. Hij heeft nergens energie voor. Zijn moeder ziet Joris achteruit gaan en stuurt hem door naar het inloophuis bij hem in zijn woonplaats. Een inloophuis richt zich op alle niet-medische aspecten van kanker en stellen de kwaliteit van leven centraal. Dit heeft hij nodig!

De kanker is uit zijn lijf, nu nog uit zijn leven!

Via het inloophuis komt hij in contact met een coach. Al snel werd het duidelijk dat de kanker uit Joris zijn lijf is, maar nog niet uit zijn leven. Het was zaak dat hij meer grip op zijn leven zou krijgen. Joris ging werken aan zijn zelfvertrouwen. Het was van belang dat hij zelf weer keuzes ging maken en naar zijn gevoel ging luisteren.

Na een aantal gesprekken en hard werken aan zichzelf was Joris er weer. Hij ging weer afspreken met vrienden en aan het werk. Het duurde maar een aantal weken voordat hij weer fulltime aan de slag kon gaan. Hij durfde zelfs weer te genieten!