Jose geniet volop van de zomer en gaat regelmatig naar een festival samen met haar man en vrienden. Er wordt veel gelachen, genoten van een wijntje en vooral veel gedanst. Jose is dol op dansen en baalt er ook flink van dat ze steeds vaker last krijgt van buikpijn en een opgeblazen gevoel heeft. Als ze onregelmatig gaat menstrueren gaat ze toch maar langs de huisarts. Hij verwijst haar door naar het ziekenhuis. Nooit heeft ze gedacht aan eierstokkanker en als ze te horen krijgt dat ze een tumor heeft die waarschijnlijk al geruime tijd in haar buik zit, kijkt ze de gynaecoloog met veel ongeloof aan. Ze heeft nooit iets gevoeld en haar gedachten gaan met haar aan de haal. Dat de arts haar uitlegt dat zowel haar baarmoeder als haar eierstokken verwijderd moeten worden en dat er nog een chemokuur achteraan komt, dringt nauwelijks tot haar door.
“Maakt de arts niet een foutje? Ik voel echt niets.”
Na het gesprek met de arts, gaat Jose met haar man naar huis. Ze gelooft niet dat het gesprek over haar ging. “Hij maakt een fout, ik voel niets!” en Jose schiet volledig in de ontkenning en dat zal ze de medische wereld dan ook wel even laten weten. Standje overleven staat aan.
Jose ondergaat de operaties en als ze net gestart is met de chemo’s begint ze veel last te krijgen van vermoeidheid. Ze rust meer en als ze wakker is maakt haar hoofd overuren. Ze piekert, is angstig en heeft nergens meer grip op. Het leven lijkt als zand door haar vingers te glippen.
Vecht je tegen de kanker of tegen jezelf?
De chemokuur is al een tijdje geleden, en ze heeft steeds minder energie om iets te doen en ze ziet de lol er niet meer van in om met haar vriendinnen af te spreken. Haar man herkent zijn vrouw niet meer en schakelt hulp in van een coach bij kanker. Ook hij loopt met een hoop vragen en veel ingehouden emoties.
Jose heeft in eerste instantie helemaal geen zin in hulp, ze moet dit immers toch zelf doen. Maar tijdens het eerste gesprek komt er zoveel los, dat het haar begint op te luchten. Ze merkt dat ze niet alleen tegen de kanker is gaan vechten, maar ook tegen zichzelf en haar naasten.
Door het verwijderen van haar eierstokken is Jose direct in de overgang gekomen. In eerste instantie merkte ze hier niet zoveel van en schoof ze dit op bijwerkingen van de behandeling. ‘Het hoort erbij’ , totdat ze merkte dat het slechte slapen, opvliegers, pijnlijke spieren en gewrichten en het lage libido haar dagelijkse leven steeds meer begon te verstoren. Ze had er nooit bij stil gestaan dat dit ook impact van de kanker kon zijn.
Meer grip op de overgang!
Samen met de coach neemt Jose al haar vragen en klachten door en stellen ze een plan op om meer grip te krijgen op de overgang. Voor Jose betekent dat kleine veranderingen in haar leefstijl, zoals voeding, beweging en rust. En om van de noodzaak van bewegen een deugd te maken is Jose Salsa les gaan volgen. De gesprekken brengen inzicht in haar proces, geven haar handvatten om de regie op haar leven weer te ervaren. Het brengt haar ook weer dichter bij haar man. Voorzichtig durft Jose weer plannen te maken, spreekt weer af met vriendinnen en is op internet aan het kijken welke festivals er aankomende zomer zijn.