Mirjam is een positief ingestelde vrouw, ze kan enorm genieten van de ‘eenvoudige’ dingen in het leven; een kop warme thee in de achtertuin samen met haar lieve man, genietend van het zonnetje. De zojuist aangeschafte schommelbank maakt de tuin compleet en ze verheugd zich op de aankomende zomeravonden.

Maar als Mirjam op een ochtend vanuit het niets last krijgt van een heftige nekpijn, weet ze dat dit niet goed is. Dezelfde dag wordt Mirjam nog opgenomen in het ziekenhuis. Ze heeft een bloeding tussen haar hersenvliezen gehad en uit de onderzoeken die volgen ontdekt men bij toeval ook een niertumor. Ze moet er niet aan denken dat deze tumor nog veel later pas ontdekt zou worden.

Het ontdekken van de niertumor voelt voor Mirjam als een geluk bij een ongeluk.

De niertumor wordt operatief verwijderd. Door deze ingreep valt Mirjam veel af en ze houdt er littekens aan over, waardoor ze zichzelf niet meer herkent. Ondanks haar sterke en positieve karakter weet ze dat ze het nu zelf even niet meer redt.

Ze komt in contact met een coach via haar werkgever. Het is mooi weer, dus gaat ze samen met de coach in haar zo geliefde tuin aan de slag. Mirjam wil graag weer het vertrouwen in haar lichaam hervinden. Dit vraagt om acceptatie en daarnaast het loslaten van het ‘oude vertrouwde’  leven voor de bloeding en nierkanker.

Ze zet kleine stapjes, maar maakt grote sprongen. Ze staat versteld dat ze in zo’n korte tijd al zoveel heeft weten te bereiken. Mirjam geniet nu nog meer van de warme zonnestralen op haar schommelbank. Ze heeft weer grip op het leven en elke dag komt het vertrouwen meer terug.